Αν φανταζόμασταν ένα queer γηροκομείο, πώς θα ήταν;
Μπορεί η φαντασία να είναι ένας γόνιμος τρόπος για να προσεγγίσει κανείς την υλικότητα;
Στην ταινία αυτή, ζητούμε από τον στενό μας φιλικό κύκλο μία φανταστική περιγραφή ενός queer γηροκομείου.
Θέλαμε να έρθουμε σε επαφή με την queer κοινότητα της Αθήνας για να συλλογιστούμε μαζί αυτά
που φαντάζονται μέσα από υποθέσεις, προσπαθώντας δηλαδή να φανταστούν τις συνθήκες ζωής και τις προσδοκίες αν γερνούσε κανείς σε ένα συλλογικό οικιστικό πρότζεκτ.
Η φαντασίωση της συν-ύπαρξης σε ένα κοινό περιβάλλον προέκυψε, από τη μία,
από την επιθυμία να διαμορφώσουμε τις ίδιες μας τις ζωές και από την άλλη,
από την ανάγκη να φροντίσουμε τους ανθρώπους στις κοινότητές μας, οι οποίοι ζουν συχνά στα όρια της απελπισίας,
της φτώχειας και της μοναξιάς στη συντηρητική, καπιταλιστική και χτυπημένη από την κρίση ελληνική κοινωνία.
Αυτοί οι άξονες, της επιθυμίας και της ανάγκης, μπορούν να οπτικοποιηθούν ως οι ακραίοι πόλοι που οριοθετούν το φανταστικό μας χώρο.

Σκηνοθέτριες: Δανάη Αυγέρη, Μαριλένα Γάτσιου, Μαρία Μητσοπούλου, Λάουρα-Ευτυχία Παπαχρήστου
2015, 16:50min







Το Νησί των Ονείρων

Island of Dreams
2015, Athens, Proud Seniors Greece, Booze cooperativa
https://www.facebook.com/events/1205442306136739/
2015, Athens, ethnofest, Exile
http://www.ethnofest.gr/el/all-movies/367-2015-films/2015-summer-school/632-island-of-dreams
2015, London, Feminist Fightback film club, Common House
https://www.facebook.com/events/454303998108469/
If there was to imagine a home for elder queer people how that could be?
Are fantasy and imagination the first tool for approaching materialism?
Asking our close circle of friends for an imaginary poetical description of a queer home for elderly.
Our idea was to engage with elderly and non elderly queer people in Greece/Athens and reflect together upon aging fantasies through speculative fiction, by imagining home or housing and living conditions/expectations while growing older.
This fantasy of coexistence in a communal mode emerged on the one hand out of the wish and desire to determine ourselves how we want to live and on the other out of the necessity and urgency to take care the people of our communities, who are often brought to despair, poverty and loneliness within the conservative, capitalist and crisis-stroke Greek society.
These axis, of desire and of necessity can be visualised as the extreme poles delimiting our imagined space.
pass:islandofdreams